Umhverfishreyfingin á Íslandi styrkist stöðugt

Íslenska umhverfishreyfingin er sterkt afl í íslensku samfélagi sem styrkist stöðugt.  Ólíkt ýmsum öðrum samtökum, hefur hún raunverulegan boðskap fram að færa og byggir á mikilli sannfæringu og vísindalegum rökum.  Það hefur nokkuð skort á, að umhverfissinnar töluðu saman sín á milli, en þetta er nú að breytast og umhverfishreyfingin er að styrkjast.  Reynslan vex og menn þjappa sér æ meira saman í baráttunni.  Þannig eru Flóamenn ekki einir í baráttu sinni gegn Þjórsárvirkjunum, Hvergerðingar eru ekki afskiptir í baráttu sinni gegn Bitruvirkjun og norðlendingar standa saman í baráttu sinni gegn álveri við Bakka og gegn virkjunum í Skagafirði.

Framkvæmdaöflin og virkjanasinnar eru hræddir við umhverfishreyfinguna vegna þess að þeir byggja hugmyndafræði sína nær einvörðungu á gróðasjónarmiðum.  Þeir eru eins og gráu mennirnir í pappírsfötunum í bókinni Mómó eftir Michael Ende, sem reyndu að stela tímanum, en gufuðu síðan allir upp og urðu að engu.

Virkjanasinnar hafa í ótta sínum gripið til ýmissa úrræða sem telja verður miður falleg.  Umhverfissinnum hefur verið sagt upp störfum, og þeim hótað stöðumissi eða einhvers konar refsingum.  En ekkert fær stöðvað fljót sannleikans og réttlætisins sem streymir áfram.  Þrátt fyrir allar hótanir, og þrátt fyrir alla klæki eru alltaf fleiri og fleiri sem lýsa því yfir opinberlega að þeir/þau/þær séu á móti virkjunum og vilji vernda náttúruna, lífríkið og lífið sjálft.

Umhverfisbaráttan er barátta fyrir lífinu sjálfu eins og Albert Schweitzer lýsti yfir, baráttu fyrir því að allt lífríkið fái að lifa, að mennirnir fái að lifa í friði og réttlæti og að skynlausu ofbeldi sé ekki beitt gagnvart mönnum, dýrum og plöntum.   

Vegna þess að umhverfisbaráttan er barátta gegn ofbeldi er ekki hægt að ná um hana samkomulagi.  Það er ekki hægt að leyfa ofbeldi gagnvart dýrum á sunnudögum, en bara ekki á mánudögum.  Umhverfisbaráttan snýst einnig um valdbeitingu og andlegt ofbeldi sem hefur verið beitt gagnvart fólki sem er á annarri skoðun en orkuiðnaðurinn og yfirvöld í þessu landi.  Því andlega ofbeldi verður ekki gleymt. 

En allt getur þetta breyst því eins og gerðist í Suður Afríku þegar aðskilnaðarstefnan tók enda þá getur sú aðskilnaðarstefna náttúrunnar sem gildir hér á Íslandi orðið að engu á örfáum mánuðum.  En til þess þarf hugarfarsbreytingu meðal allra Íslendinga vegna þess að línan á milli góðs og ills liggur þegar upp er staðið í gegnum hjarta hvers einasta manns. 

Alexandra vum Daerchen

Hann Vampy okkar eignaðist kettlinga um daginn og núna eftir að Vampy er farinn aftur til eiganda síns, fengum við Valgeir einn af kettlingunum, hana Alexöndru.   Alexandra er fallegasta litla kisa sem ég hef nokkru sinnum augum litið.  Hún er mjúk, og ljúf og góð með litlar hvítar hosur og blá augu.

Alexandra er strax farin að kanna sín nýju heimkynni.  Hún skoðar hvern krók og kima í húsinu okkar og horfir í forundran á naggrísinn, hann Gogga.  (Nikolaj Gogol heitir Goggi í raun og veru enda dökkur á brún og brá eins og rithöfundurinn).  

En núna er Alexandra litla semsagt komin til okkar.  Ég efast um að það verði sofið mikið í nótt. 

Athugið að ljósmyndin var tekin af Sólu sem er frábær ljósmyndari. 

Drakúla greifi í Seðlabankanum

Spaugstofan var aldeilis ótrúlega frábær nú í kvöld.  Svei mér þá ef þetta var ekki besta íslenska stuttmynd sem ég hef nokkru sinni séð um Davkúla greifa í Seðlabankanum.  Það sem ég velti fyrir mér núna er hverjar verða afleiðingarnar af því að ráðast svona beint að rótum vandans.  Verður spaugstofan lögð niður?  Týnast spaugstofumenn í flugvél yfir Tröllaskaga og finnast aldrei framar ????  Hefur Davíð húmor fyrir sjálfum sér, og það mikilvægasta - hefur Davíð húmor fyrir Spaugstofunni ?????

Lærum við eitthvað af sögunni?

Saga mannkynsins er að mörgu leyti sorgleg en einnig falleg.  Mér þykir alltaf sorglegt að hugsa til þeirra fórnarlamba styrjalda og átaka sem liggja í ómerktum gröfum, - venjulegt fólk sem dó vegna hörmunga og óréttlætis.

Nú er það svo að hver einstakur maður ber ábyrgð á sjálfum sér og sínum gjörðum.  Jafnvel þótt að hann eigi sér eitthvað til málsbóta þá ber hann ábyrgð á sjálfum sér.  Þau fórnarlömb stríðsátaka sem ekki gátu varið sig eiga heimtingu á því að þeirra sé minnst og að þeir sem hafa framið fjöldamorð og ódæðisverk verði sóttir til saka af stríðsglæpadómstólum.  

Ég trúi því að saga hvers manns sé skráð jafnvel þótt að hann týnist og hverfi í stríðsátökum heimsins.  Einhversstaðar í gulnaði bók stendur nafn hans skráð.  

Ábending vegna færslu hér að neðan

Það skal tekið fram að þótt ýmislegt virðist líkt með þeim Suslov og Hannesi Hólmsteini, þá er líka ýmislegt ólíkt með þeim.  En þetta efni mætti rannsaka nánar t.d. í doktorsritgerð.

Suslov og Hannes Hólmsteinn - samanburðarrannsókn

Mikhail Andreyevich Suslov (1902-1982), var aðal hugmyndafræðingur Sovétríkjanna sálugu.  Suslov var upphaflega prófessor i hagfræði en varð einnig áhrifamikill stjórnmálamaður.  Ýmislegt virðist sameiginlegt með Mikhail Suslov og Hannesi Hólmsteini Gissurarsyni. 

Mikhail Suslov náði frama sínum fyrst og fremst vegna trausts eins leiðtoga.  Hann var aðal hugmyndafræðingur Jósefs Stalíns og fylgdi þessum leiðtoga sínum í einu og öllu.  Hannes Hólmsteinn hefur einnig notið trausts og vináttu eins sterks leiðtoga og náð stöðu sinni háður honum.

Bæði Suslov og Hannes Hólmsteinn Gissurarson halda fram hreinni og ómengaðri hugmyndafræði hvor á sinn hátt.  Þeir virðast báðir forðast rökræður og reyna að uppræta allar mótsagnir í málflutningi sínum.  Hugmyndafræðin skal vera hrein og án efa eða mótsagna.

Báðir lögðu mikla áherslu á að skipan efnahagsmála væri undirstaða allra annarra þátta menningarinnar.  

Mikhail Suslov var eins og Hannes Hólmsteinn sá aðili sem varði hugmyndafræði Flokksins gagnvart mótmælendum og andstæðingum.  Suslov var eins konar æðsti prestur sovéska kommúnistaflokksins og hélt stefnu og línu flokksins hreinni.

Af þessari stuttu samanburðarrannsókn má sjá, að það eru kannski ekki mjög mikil, en þó nokkur líkindi á milli Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar og Mikhails Suslov og væri eflaust hægt að skoða þau líkindi nánar. 

Heimild: Mikhail Suslov.  Wikipedia. The free encyclopaedia.  Skoðað 14.04. 2008. 

 

Ljóðaþýðingar

Ljóð eftir Wiswava Szymborska

 

Þakkir

 

Ég á mikið að þakka

Þeim sem ég elska ekki

 

Fegin að viðurkenna

Að þeir eru nákomnari einhverjum öðrum

 

Ég finn til gleði yfir því

Að vera ekki dís drauma þeirra

 

Ég er róleg í návist þeirra

Ég er frjáls

Þessi ást gefur hvorki af sér

Né veit hvers á að krefjast

 

Ég bíð þeirra ekki

Við glugga eða dyr

Þolinmóð

Nánast eins og sólúr

Ég get skilið

Það sem ástin skilur ekki

Fyrirgefið það

Sem ástin getur aldrei fyrirgefið

 

Það er ekki heil eilífð sem skilur að fund og bréf

Heldur einungis nokkrir dagar eða vikur.

Það er alltaf gott að ferðast með þeim

Tónleikar sem hlustað hefur verið á

Skoðaðar dómkirkjur

Einstakt landslag

 

Þegar sjö hæðir og ár

Skilja á milli okkar

Þá eru það hæðir og ár

Sem við þekkjum vel af landakortum.

Um rómantísku stefnuna

Rómantíska stefnan

 

Rómantíska stefnan var hugmyndafræði sem átti rætur sínar að rekja til 18. aldar í Vestur Evrópu.[1]  Hún lagði áherslu á sterkar tilfinningar,  ímyndunarafl einstaklingsins og umbyltingu þjóðfélagsins,  einkum var lögð áhersla á að umbylta aðalsskipulaginu.  Mikið var rætt um náttúru eða eðli tungumála og sögu og lögð var áhersla á upplifun hins háleita í gegnum tengsl við náttúruna.[2]  Franska byltingin hafði í þessu sambandi mjög mikil áhrif og í kjölfarið breiddist rómantíkin út um álfuna.  Rómantíska stefnan lagði mikla áherslu á dýrkun einstaklinga sem taldir voru hetjur eða listamenn.  Stefnan fylgdi í kjölfar upplýsingarinnar og var að hluta til knúin áfram af uppreisn gegn ríkjandi gildum fyrra tímabils, auk þess sem hún taldi sig uppfylla drauma og væntingar samtímans.[3] 

Ludwig van Beethoven ( 1770 – 1827 ). 

Oft er lagður sá skilningur í rómantísku stefnuna,  að hún hafi verið safn nýrra menningarlegra og fagurfræðilegra gilda[4].  Hægt er að rekja til rómantísku stefnunnar upphaf einstaklingshyggjunnar og á sama tíma kemur fram hugmyndin um hinn rómantíska snilling og var Shakespeare oft tekinn sem dæmi.   

Hvað þýðingar snertir skiptir hér máli að hugmyndin um þjóðina og þjóðtunguna varð til og áhersla var nú lögð á venjulegt mál í stað latínu áður.  Þjóðtungur komu fram á sjónarsviðið og gerðar voru tilraunir með ný listform sem ekki voru af  klassískum meiði.[5] 

[1] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006. Leitarorð Romanticism. 

[2] Drabble, Margaret, ed.  The Oxford Companion to English Literature  bls. 842. 

[3] Roe, Nicholas.  Romanticism.  An Oxford Guide.  Bls.  51. 

[4] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006.  Leitarorð Romanticism. 

[5] Roe, Nicholas.  Romanticism.  An Oxford Guide.  Bls.  58.

Brot úr ljóði eftir Brodsky

 

Jules Verne eftir Josif Brodsky

 

1. erindi

 

Órofinn hnökralaus sjóndeildarhringur

Korvettan klýfur öldurnar með vangasvip Franz List.

Það syngur í reipum.

Nakinn api stekkur öskrandi upp úr káetu náttúrufræðingsins.

Við skipshlið synda höfrungar

Og eins og einhver sagði

Það eina sem þolir veltinginn

Eru flöskurnar á barnum.

Vindurinn feykir burt síðari hluta skemmtisögu

Og kafteinninn grípur með berum höndunum

Um mastrið.

Hver var Lermontov?

Mikhail Yur'yevich Lermontov (Михаил Юрьевич Лермонтов),  (1814 til 1841), var rússneskt rómantískt skáld og rithöfundur stundum kallaður skáld Kákasus.  Hann var þjóðskáld rússa eftir dauða Alexanders Púskins,  en sjálfur lést hann einungis fjórum árum síðar í einvígi,  26 ára gamall[1]

Lérmontov fæddist inn í virðulega fjölskyldu í Moskvu en ólst upp í þorpinu Tarkhany þar sem hann er nú grafinn.  Fjölskylda hans rakti ættir sínar aftur til hins skoska ævintýramanns Learmounts[2],  sem hafði sest að í Rússlandi í upphafi 17 aldar þegar Micael Fjodorovich Romanov var keisari. 

Sem ungur drengur hlustaði Lérmontov á sögur af stigamönnum við Volgu og ímyndunarafl hans fór á flug þegar hann hugsaði um dirfsku þeirra og leynileg ræningjabæli.  Tíu ára gamall veiktist Lérmontov alvarlega og til þess að bjarga lífi hans fór amma hans með hann til Kákasus.  Þar varð hinn ungi Lérmontov fyrst ástfanginn af ungri stúlku sem hann lýsti síðar að hefði haft gullið hár og englaaugu.[3]

Lérmontov ólst upp í svipuðu andrúmslofti og Alexander Púshkin.[4]  Í Moskvu kynntist Lérmontov verkum Goethes og Schillers og árið 1828 hóf hann nám í menntaskóla.  Það kom fljótt í ljós að hann var afburða námsmaður.  Á menntaskólaárunum kynntist Lérmontov síðan Púshkin og Zhukovsky og vinir hans voru vanir að grínast með að hann gengi um með verk Byrons undir hendinni.[5]  Eftir menntaskóla árið 1830 hóf Lérmontov nám í Moskvuháskóla.  Hann þótti klár, kuldalegur og hrokafullur.  Hann mætti vel í fyrirlestra en tók lítinn þátt í stúdentalífinu.  Að lokum ákvað Lérmontov að fara í herskóla og varð að lokum liðsforingi í þjóðvarðliðinu.    

Er Pushkin dó í einvígi árið 1837 ásakaði Lermontov yfirvöld um að hafa tekið þátt í morðinu í ljóði sem hann tileinkaði keisaranum.  Keisaranum var ekki skemmt og hann sendi Lérmontov strax til Kákasus en Lérmontov var himinlifandi yfir því að vera aftur kominn í dali Kákasusfjalla. 

Árið 1839 lauk Lérmontov við einu skáldsögu sína, Hetja vorra tíma, sem spáir fyrir um það einvígi sem varð honum að aldurtila árið 1841. 

Líf Lérmontovs var á heildina litið mjög dramatískt.  Hann dó í einvígi sem sumir segja að keisarastjórnin hafi skipulagt.  Lérmontov er eitt vinsælasta skáld Rússa enn í dag.  Flestir Rússar geta vitnað í Lérmontov hvort sem þeir hafa hlotið langskólamenntun eður ei.  Á Vesturlöndum hefur Lermontov löngum verið misskilinn einkum og sér í lagi vegna lélegra enskra þýðinga á verkum hans. [6]

Lérmontov gaf einungis út eina ljóðabók á stuttri ævi sinni (1839).  Honum er í þessu sambandi oft líkt við Shelley.  Þrátt fyrir það hafði Lérmontov mikil áhrif á rússneskar bókmenntir allt fram á 21.öld. 

[1] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006.  Leitarorð Lermontov. 

[2] Drabble, Margaret, ed.  The Oxford Companion to English Literature  bls. 565. 

[3] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006.  Leitarorð Lermontov. 

[4] Alexander Sergejevich Pushkin.  Þjóðskáld rússa.  Skrifaði meðal annars Evgeníj Onegín. 

[5] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006. Leitarorð Lermontov. 

[6] Www.wikipedia.org The free Encyclopaedia.  Vers. 28.January 2006. Leitarorð Lermontov.