Fagra Íslandi slátrað

Nú hefur komið í ljós að það er ekki meirhlutafylgi innan Samfylkingarinnar fyrir þeirri stefnuskrá sem kölluð hefur verið fagra Ísland.  Þar fór það, og kemur kannski ekki mikið á óvart. 

Nú eru það einungis Vinstri grænir sem standa eftir og eru ennþá á móti Þjórsárvirkjunum ásamt landeigendum og heimamönnum.  

Nú á að keyra í Búðarhálsvirkjun og reyna að þröngva hinum virkjununum niður í kokið á fólki, allt fyrir stórfyrirtækin Rio Tinto og einnig fyrir hugarfóstur Samfylkingarinnar sem eru netþjónabúin.  

Netþjónabúin eru sérstakt gæluverkefni Samfylkingarinnar og ætla þeir að nota þau sem afsökun til að fara í virkjanir í neðri hluta Þjórsá, jafnvel þótt að eitt netþjónabú þurfi ekki nema brot af þeirri orku sem fæst úr hverri virkjun.  

Hvaða máli skiptir þótt að einstaka þingmenn og ráðherrar Samfylkingar segist styðja Fagra Ísland, ef flokkurinn stendur ekki á bak við þá.  Það er einfaldlega búið að slátra Fagra Íslandi.

Núna áttar umhverfissinnað fólk sig kannski á því að VG er eina andspyrnan gegn yfirráðum erlendrra stórfyrirtækja í landinu, eina aflið sem þorir að berjast gegn eyðileggingunni. 

Það þarf greinilega umræðu um rasisma á Íslandi!

Miðað við þær athugasemdir sem ég hef fengið við færslu mína hér að neðan er greinilega full þörf á umræðu um rasisma og kynþáttafordóma hérna á Íslandi.  Greinilega efni sem margir hafa miklar og sterkar skoðanir á. 

Þessi umræða hefur lengi farið fram á hinum Norðurlöndunum og það er kominn tími til að við tökum þessa umræðu.  

Hvað er rasismi?  Eru Íslendingar rasistar?  Hvenær er maður rasisti og hvenær ekki?  Hvar byrjar rasisminn og hvar endar hann? 

Það sem þið gerið mínum minnsta bróður!

Íslendingar hafa aldrei staðið sig vel í því að taka á móti flóttafólki að því leyti að mjög fáum hefur verið hleypt sem flóttamönnum inn í landið.  Hins vegar hefur verið vel hugsað um þá fáu flóttamenn sem hafa komist inn fyrir landamæri Íslands. 

Ég ætla að segja ykkur smá sögu:  Fyrir nokkrum árum kynntist ég konu sem hafði lent illa í stríðinu í Sarajevo.  Hún hafði þurft að hlaupa undan leyniskyttum og upplifa hungur og hörmungar.  En hún kom ekki til Íslands sem flóttamaður heldur einungis sem vinnudýr, þ.e.a.s. hún var flutt inn til landsins til að vinna og fékk þess vegna tímabundið dvalarleyfi.

En Guð minn góður hvað hana vantaði aðstoð.  Hún fékk martraðir, hún sveiflaðist í skapi, henni leið illa, en af því að hún var ekki skilgreind sem flóttamaður fékk hún enga aðstoð hér á landi.  Það endaði með því að hún fór til Hollands þar sem hún fékk víst einhverja hjálp.

Ég veit um fleira fólk sem hefur upplifað hörmungar, býr hér og starfar, en fær takmarkaða aðstoð af því að það er ekki skilgreint sem flóttamenn.  Hvers eiga fórnarlömb stríðsátaka að gjalda?

Hvernig skilgreinir Útlendingastofnun eiginlega flóttamenn?  Eru það ljóshærðir aríar með blá augu eða eru það allir sem eru með langan háls?  Um leið og byrjað er að flokka fólk niður í hópa eru settar upp girðingar og fyrr en varir er einhver kominn með gyðingastjörnu og í útrýmingarbúðir.

Af hverju var kenýamaðurinn ekki skilgreindur sem flóttamaður og það strax?  Hvar er kærleikurinn, hvar er mannskilningurinn?  Hvar er miskunnsemin? 

Mín skoðun er sú að það eigi að vera nánast FRJÁLST FLÆÐI flóttamanna inn til Íslands og frá landinu líka þ.e.a.s. ef fólk vill flýja frá Íslandi af einhverjum orsökum.   Ég get vel ímyndað mér að ýmsir vilji flýja frá Íslandi vegna frjálshyggjunnar og vegna heimsku stjórnmálaaflanna sem ana hér nánast stjórnlaust áfram og valta yfir fólk og firði.

Það þarf líka að auka mjög mikið þá aðstoð sem erlent fólk fær þegar það kemur til Íslands.  Auka þarf íslenskukennslu, stuðning við að finna íbúð og starf við hæfi þannig að hæfileikar hvers og eins fái að njóta sín.  Þannig sköpum við jákvætt og gott, margbreytilegt samfélag þar sem margir menningarheimar koma saman.

 

 

Isaac Bashevis Singer

Rithöfundurinn Isaac Bashevis Singer skrifaði bók um barnæsku sína sem telja verður til klassískra bókmennta.  Bókin heitir á íslensku Ánægjulegur dagur eða á ensku:  A day of pleasure, og segir frá uppvexti Singers í fremur fátæku gyðingahverfi í Varsjá fyrir seinni heimstyrjöld.  Faðir Singers var rabbíi sem allir í hverfinu virtu og leituðu til ef eitthvað bjátaði á.  Það var því margt sem faðir hans þurfti að leysa.  Singer byrjaði sjálfur snemma að segja krökkunum í hverfinu skáldaðar sögur, og virðist sem frásagnargáfan hafi verið Isaac Bashevis Singer í blóð borin.

Singer lýsir í þessari bók hinni gömlu Varsjá, eins og hún var áður en hörmungar seinni heimstyrjaldar skullu á, og hann lýsir í raun heimi sem í dag virðist vera nánast horfinn.  Gamlar þvottakonur með þvottabala á bakinu,  Gamlir menn með langt skegg að ræða um Talmúd og ætíð gerðist eitthvað merkilegt og frásagnarvert í hverfinu hans Singers.

Ánægjulegur dagur er ein af mínum uppáhaldsbókum og ef þið hafið ekki lesið hana, þá skuluð þið endilega verða ykkur úti um eintak.  Isaac Bashevis Singer er nóbelshöfundur og hann er einn af þeim sem átti nóbelinn skilið.

Fleiri myndir frá Konstantínópel

Eitthvað heillandi við stórborgir þar sem margir menningarheimar renna saman.  Fann þessa mynd frá markaðnum í Konstantínópel og eins og þið sjáið er grænmetið ekki af skornum skammti.  Og um hvað skyldi stúlkan vera að hugsa ?

Að velja sér búsetu skv. jarðfræði

Einn ágætur jarðeðlisfræðingur sem ég þekki orðaði það þannig að það væru nokkrir staðir á Íslandi þar sem hann myndi alls ekki kaupa sér hús.  Hins vegar vildi hann ekki segja nánar hvaða staðir það væru enda viðkvæmt mál.  En ef við lítum aðeins á stöðuna - hvað þá?

Það er búist við að bráðum geti Hekla farið að gjósa litlu gosi.  Katla aftur á móti gæti gosið stærra gosi, og hún er komin á tíma.  Síðan er allt Reykjanesið hugsanlegt eldgosasvæði vegna þess að þar eru a.m.k. fimm stór eldstöðvakerfi sem gætu látið á sér kræla.  

Það eru að sjálfsögðu til viðbragðsáætlanir fyrir alla þessa hugsanlegu viðburði.  Samt sem áður gæti orðið erfitt að komast út úr höfuðborginni ef þyrfti, vegna þess að leiðin út úr borginni er frekar þröng.  Meðal annars þess vegna er mikil þörf á Sundabraut og mætti svo sem alveg setja hana af stað fljótlega núna þegar vantar framkvæmdir. 

Fiskmarkaður í Istanbúl

Fann þessa frábæru mynd frá fiskmarkaðnum í Istanbul.  Eftirspurnin eftir fiski er vaxandi og markaðir nokkuð öruggir.  Spurningin er bara hvað er hægt að veiða mikið af fiski og þar eru Hafró og sjómenn ekki alltaf sammála.

En fiskur er góður, hollur og í honum er mikið af Omega 3.  Ég er reyndar farin að borða Udo´s olíu sem inniheldur Omega 3,6, og 9.

Og fiskur er vinsæll um allan heim, - líka í Istanbul.

Umhyggja álfyrirtækjanna

Það virðist vera útbreiddur misskilningur meðal Íslendinga að álfyrirtækin hérlendis séu íslensk fyrirtæki byggð fyrir Íslendinga.  Hvílíkur misskilningur. 

Álverin eru erlend fyrirtæki og hagnaðurinn af starfsemi þeirra FER ÚR LANDI.  Álverið á Reyðarfirði var ekki byggt FYRIR austfirðinga.  Það var byggt FYRIR Alcoa og verður skv. arðsemisreglunni að skila hagnaði til ALCOA.  Austfirðingar eru bara þrælar.

ALCOA er beintengt inn í BUSH stjórnina í BANDARÍKJUNUM, sem er núna að undirbúa frekari stríðsrekstur í ÍRAK OG ÍRAN.  ALCOA hefur svo mikil völd í Washington að fyrirtækið getur fengið bandarísku ríkisstjórnina til að vinna verkefni fyrir sig þ.e.a.s.  þeir geta SKIPAÐ BUSH fyrir verkum.  Stór hluti af álframleiðslu ALCOA fer í SKRIÐDREKA og önnur HERGÖGN.  

BECHTEL sem byggði álverið er einnig eitt af fyrirtækjum BUSH stjórnarinnar og er eitt af þeim fyrirtækjum sem bandaríkjamenn hafa beitt fyrir sig í ódáðaverkum víða um heim.

Það er engin tilviljun að ÁLVERIN KOMA INN Í LANDIÐ um leið og HERINN FER ÚT.  MEÐ álverunum eru Bandaríkjamenn að styrkja tangarhald sitt á efnahagslífinu og TRYGGJA YFIRRÁÐ SÍN YFIR ÍSLANDI.

Og ef álverið á Reyðarfirði fer að skila tapi þá mun ALCOA ekki hugsa um Austfirðinga þegar álverið verður lagt niður og flutt til VENEZUELA.  Sama gildir um RIO TINTO.

 

Yndislegt að búa á Selfossi

Þrátt fyrir skjálftahrinur finnst mér hvergi eins yndislegt að búa og á Selfossi.  Hér er gott mannlíf, gott fólk, næg þjónusta, frábær heilsugæsla, íþróttaaðstaða, tónlistarskóli, frábært tónlistarlíf og svo má lengi telja.  Mér finnst í raun og veru að ég eigi varla að segja frá því hvað er gott að búa hérna til þess að Selfoss verði ekki eins og Reykjavík.  En á því er nú kannski ekki mikil hætta.

Ég er samt Reykvíkingur sjálf, og þekki Reykjavík eins og lófan á mér.  En mikið er umferðin orðin leiðinleg í höfuðborginni, og mikið getur fólk verið ókurteist og ruddalegt niðri í miðbæ Reykjavíkur á laugardagskvöldum.   Nei ég fíla ekki Reykjavík og mér finnst allt í lagi að vera í Reykjavík í 2-3 daga samfleytt en ekki lengur.  

Það eina sem ég sakna frá Reykjavík er kannski Þjóðarbókhlaðan og Háskólasvæðið eins og það leggur sig.  En vonandi verður sett upp háskólasetur á Suðurlandi og jafnvel Suðurlandsakademía í tengslum við Reykjavíkurakademíuna.  Slíkt gæti eflt mjög allt akademískt starf hér á Suðurlandi. 

Almennt um varkárni í Hekluferðum

Hekla er fjall sem hefur gosið nokkuð reglulega undanfarin ár, og Heklugos koma oft skyndilega og án þess að mikill tími gefist til þess að bregðast við.  Gönguferðir á Heklu eru all vinsælar og margir sem leggja leið sína alla leið upp á topp og sumir setjast beinlínis ofan í toppgíginn og fá sér nesti (sem ég mæli alls ekki með).

Ég vil hvetja göngumenn til að gæta fullrar varkárni við Hekluferðir og ég vil biðja fólk um að fara helst ekki ofan í toppgíginn vegna þess að þar kemur gosstrókur upp hefjist gos.  Æskilegast væri að göngumenn færu einungis upp á öxlina eða könnuðu astæður mjög vel áður en þeir halda hærra.  Heklugos hafa yfirleitt ekki gert boð á undan sér og sé fólk á fjallinu þegar gos hefst er hætta á ferðum.  Það er því full ástæða til þess að sýna varkárni í Hekluferðum.  Finni fólk fyrir jarðskjálfta eða titringi er full ástæða til þess að dvelja ekki lengur á fjallinu heldur drífa sig af stað niður.

Alltaf ætti að gæta varkárni við gönguferðir á Heklu jafnvel þótt að ekki sé endilega búist við gosi.