Hugleiðingar um laufblað sem breyttist í stjörnuþoku

Nú hefur kenningin um Miklahvell verið tekin sem sjálfsagður hlutur í þó nokkuð langan tíma.  Það eru þó til stjörnufræðingar og alheimsfræðingar sem halda því fram að eitthvað sé bogið við þessa kenningu.

Þeir sömu vísindamenn hallast frekar að því að alheimurinn sé mun eldri og að hann sé í raun stöðugt að verða til og eyðast á sama tíma.  Þannig hverfa sólkerfi af sjónarsviðinu en ný myndast í staðinn.  Á heildina litið væri alheimurinn stöðugur- eða steady state þótt einstaka stjörnur "deyi" og nýjar myndist.

Nú er ég ekki nógu fær í stærðfræði til þess að geta tjáð þessar hugmyndir á stærðfræðilegan hátt.  Né get ég heldur skorið úr um gildi þeirra.  Ég gæti kannski samið snoturt ljóð til að lýsa þessu í staðinn.  En eitt er ljóst.  Náttúrulögmálin svokölluðu gilda um allan alheiminn eins og Newton sagði - það er einhvers konar alheimslögmál eða sumir segja alheimsmeðvitund sem tengir alla hluta alheimsins saman.  Við sem manneskjur erum hluti af ævintýri sem er svo miklu stærra og stórkostlegra en við sjálf.  Ef við getum uppgötvað þetta ævintýri og fundið til barnslegrar gleði yfir því að vera hluti af jafn stórkostlegri veröld, þá eigum við möguleika á því að finna sanna hamingju sem er ekki háð ytri aðstæðum (sem eru sífellt að breytast).  

Albert Einstein vissi að það er regla eða lögmál í alheiminum.  Hann gekk strax út frá lögmálinu sem gefnu og þannig komst hann að niðurstöðunni um afstæðiskenninguna.  Ef við fikrum okkur áfram eftir lögmálunum eða stærðfræðijöfnunum þá getum við nálgast hinn fagra kjarna alheimsins.  Vegna þess að stærðfræði er fögur.  Hugsum okkur t.d. að við finnum stærðfræðijöfnu sem lýsir laufblaði.  Laufblaðinu er nákvæmlega lýst, bæði innri og ytri gerð þess, svo og lífinu sem í því býr.  En stærðfræði okkar er enn ófullkomin.  Við getum ekki lýst einu laufblaði með stærðfræðijöfnum, hvað þá heilu tré, eða skóginum öllum.  

Nú er það augljóst mál að í laufblaðinu er fólgin orka og skv. eðlisfræðinni þá varðveitist orkan alltaf, hún breytir einungis um form.  Þannig að þegar laufblaðið deyr þá varðveitist orka þess en breytir um form.  Eitt laufblað getur þannig farið í hringrás og orðið síðar hluti af fjarlægri stjörnuþoku, á meðan minningin um laufblaðið sem eitt sinn var hluti af tré, varðveitist í sameiginlegu minni alheimsins.

Og lokapunktur varðandi þetta sameiginlega minni.  Skv. strengjakenningunni á efni sem fer inn í svarthol ekki að eyðast, heldur breytist það í strengi, og strengirnir hafa minni þannig að efnið hefur minni í sjálfu sér.  Stóllinn man að hann er stóll, og leitar aftur í sama form stólsins. Það er eins gott að hann gerir það vegna þess að ég sit í honum. Eitthvað inni í sjálfri mér, köllum það gen eða DNA, man að ég er ég.  Spurningin um alheimsminni er hins vegar flókin bæði heimspekilega og trúarlega.  En væri það ekki stórkostlegt ef líf og saga okkar allra, myndi varðveitast sem hluti af minni alheimsins.  Þá værum við a.m.k. í þeim skilningi eilíf, hvernig sem við annars skilgreinum eilífðina. 

Virkjanir í neðri hluta Þjórsár - sendið inn athugasemdir strax!

Nú hefur aðalsskipulag Flóahrepps verið auglýst og frestur til að skila inn athugasemdum við skipulagið er föstudagurinn 1.ágúst 2008.  Þetta aðalskipulag gerir m.a. ráð fyrir virkjun við Urriðafoss auk ýmissa annarra náttúruspjalla.  Verði virkjanir í neðri hluta Þjórsár að veruleika mun Urriðafoss hverfa og vatnasvið Þjórsár verða fyrir umtalsverðu tjóni.

Allir sem vettlingi geta valdið eru hvattir til að senda inn athugasemdir, sjá bréf sem hægt er að senda inn á vefslóðinni: www.thjorsa.com  Einnig er enska útgáfu af bréfinu að finna á www.nature.is þannig að nú er um að gera að senda bréfið til vina og vandamanna erlendis.  Við skulum öll sameinast um að bjarga Urriðafossi og Þjórsá! Látum boðskapinn berast!

Allir eru ennfremur hvattir til að skrifa bréf frá eigin brjósti og senda þau til Flóahrepps, 801 Selfossi, en ágætt er þó að lesa bréfið á www.thjorsa.com fyrst til að fá hugmynd um hvað málið snýst.

Verndum Þjórsá! 

 

Að ferðast í draumum - hugleiðing um það sem er ekki

Ég er mjög lánsöm að dreyma oft að ég sé að ferðast um hina ótrúlegustu staði.  Jafnvel þótt að ég sé kyrr heima hjá mér getur mig dreymt stórkostlegustu drauma sem hægt er að hugsa sér.

Einu sinni dreymdi mig að ég var á flugi yfir Vestfjörðum og lenti á Ísafirði.  Ég sá allan fjallahringinn og þvílíkt útsýni.

Einnig hefur mig dreymt heilu heimana sem ég get ekki lýst með orðum, en stórkostlegasti draumur sem mig hefur dreymt var ferðalag um sjálfan himingeiminn þar sem ég sá hnetti og stjörnuþokur í ótrúlega fallegum litum.

En síðan vakna ég alltaf á morgnana inn í sama gráa hversdagsleikann, vekjaraklukkan á sínum stað og gömlu sokkarnir á gólfinu, en sumar myndir úr draumunum varðveitast samt í hugskoti mínu og gefa lífi mínu aukið gildi.

Það merkilegasta við alheiminn er ljósið og ef við vissum í raun og veru hvað ljós er, þá myndum við geta svarað grundvallarspurningum alheimsins.  Ljósið er bæði skammtar og bylgjur en það er svo miklu meira en það.  Kannski eiga kjarneðlisfræðingarnir í CERN eftir að uppgötva eitthvað meira um eðli ljóssins en þó er ég ekki viss.  Smættunaraðferðum raunvísindanna eru ákveðnar skorður settar.

 

Eru nýfrjálshyggjumenn að reyna að rústa landbúnaðinum?

Mér líst ekki sérstaklega vel á þessar Doha-viðræður og þær tillögur sem þar eru til umræðu.  Þetta hljómar alltof mikið eins og nýfrjálshyggju-hagfræðingar af Chicago - Friedman skólanum séu að reyna að rústa stuðningi við landbúnað um allan heim. 

Þessir Friedman ofur-hagfræðingar halda jú að frjálst flæði vara og óheftur markaður sé lausn allra vandamála og að einhvers konar töfrar geri það að verkum að betri hagsæld skapist fái markaðurinn að ráða verðmyndun og inn- og útflutningi.

Í grein í nýjasta hefti New Scientist kemur fram mjög beitt gagnrýni á þessa Friedman hagfræðinga.  Þar er sagt að markaðurinn leitist hreint ekki við að ná jafnvægi eins og Friedman hélt fram, heldur þróist heimsmarkaðurinn alltaf til meira og meira ójafnvægis.  New Scientist fullyrðir að hagfræðikenningar Chicago skólans og Friedmanistanna séu ofureinföldun og bull.

Ég óttast því hvað verður um íslenskan landbúnað ef það á að fara að rífa niður styrkjakerfið og afnema innflutningstolla.  Ég hef ekki þessa Friedmanísku bókstafstrú á markaðnum.

Ég vona því innilega að það náist EKKI samningar í DOHA og að menn fari þaðan í fússi þannig að það gefist ráðrúm til þess að hugsa og skipuleggja hlutina betur, einnig hér heima á Íslandi.

Markaðurinn hefur ekki virkað í Chile, Bólivíu, Póllandi, Rússlandi fram að þessu og núna er markaðurinn ekki að virka fyrir Bandaríkjamenn sjálfa (né Íslendinga ef út í það er farið).  Hagfræðilíkönin eru of ófullkomin segja sérfræðingar New Scientist en Friedmanistar og Nýfrjálshyggju bókstafstrúarmenn ráða greinilega ennþá yfir World Trade Organisation.

Ég myndi í sporum íslenskra stjórnvalda fara varlega og treysta engu. 

Hvað er að gerast við Þjórsá og í heiminum almennt?

Stundum spyr ég sjálfa mig þeirrar spurningar hvort að þeir sem lifa og hrærast í heimi fjölmiðla og sjónvarps hugsi eina einustu sjálfstæða hugsun?  Það er svo auðvelt að gleyma sér í orðræðunni, textaflæðinu og láta mata sig af upplifunum og hugsunum sem strangt tiltekið eru tilbúnar af fjölmiðlum en ekki raunverulegar.  Þeir sem eru mestir sjónvarpsfíklar tala um sjónvarpið og leikara í bíómyndum eins og þeir séu fjölskyldumeðlimir og sjónvarpið sé raunveruleikinn.  EN því miður er orðræða fjölmiðla ekki það sama og raunveruleikinn.

Fjölmiðlar hafa t.d. mjög lítið lýst því hvað er að gerast í raun og veru í tengslum við virkjanir í neðri hluta Þjórsár.  Umfang og dýpt uppistöðulóna er mun meiri en flestir fjölmiðlamenn gera sér grein fyrir og átökin vegna virkjananna eru mun djúpstæðari en fjölmiðlar hafa lýst.  Landeigendur hafa höfðað mál og stór hluti landeigenda er á móti virkjunum.  Mér finnst fjölmiðlar ekki vera að standa sig varðandi fréttaflutning af því sem er RAUNVERULEGA að gerast við Þjórsá.  

Enda eru fjölmiðlar ekki sérstaklega færir í því að flytja fréttir af raunveruleikanum.  Ég bendi þeim sem vilja vita hvað er raunverulega að gerast í veröldinni í dag á að lesa bók sem heitir "The Shock Doctrine" eftir Naomi Klein.   Hrollvekjandi en því miður alltof sönn lesning.  Skyldi Þorgerður Katrín hafa lesið bókina? Ef ekki, þá er ég tilbúin að lána henni eintak.

 

Hvað vita Masai menn sem við vitum ekki?

Masai mennirnir á Masai Mara heimasvæðinu í Kenya vita að eitthvað mikið er að í náttúrunni.  Þeir sjá að snjórinn á Kilimanjaro er að bráðna, gróðurbeltin er að færast til, þurrkatímabilin eru að lengjast og úrkoman á regntímanum er að verða ofsafengnari en áður.  Masai mennirnir þurfa engar niðurstöður vísindamanna til þess að vita að ef þurrkarnir halda áfram, munu hjarðir af sebrahestum og antilópum hverfa og ljónin verða matarlaus.  Ef einhverjir eru sérfræðingar í ljónum, þá eru það Masai menn.  Og ljónin borða sebrahesta og antílópur, en kannski ekki mikið lengur.

Lífríki Masai Mara svæðisins er ógnað af loftslagsbreytingum sem eru ekki Afríkubúum að kenna.  Það eru ríku iðnaðarþjóðirnar í norðri sem hafa losað gróðurhúsalofttegundir frá kolaorkuverum og álverum sem eru að valda því að veðurfar Afríku er að breytast.  Masai mennirnir hafa áhyggjur og þeir óska þess að hvítu mennirnir geri eitthvað, eins og að draga úr losuninni og minnka eyðslu og græðgi.  En nýlenduþjóðirnar, ríkustu þjóðir heimsins eru ekki að hlusta og Masai mennirnir óttast að dýrahjarðirnar verði horfnar af sjónarsviðinu eftir nokkra áratugi.  Þá verða ekki lengur neinar dýralífsmyndir frá Serengeti eða Masai Mara í sjónvarpinu, heldur einungis myndir af álverksmiðjum og kolahéruðum í Kína. 

Síðasta rússakeisara minnst

Þessa dagana minnast menn í Rússlandi Nikulásar II rússakeisara og fjölskyldu hans, en keisarafjölskyldan var tekin af lífi í Jekaterínburg að morgni hins 17.júlí árið 1918.  Um hryllilegan glæp var að ræða enda var keisarinn búinn að afsala sér völdum löngu áður.

Nikulás II var rólegur og ljúfmannlegur maður sem ekki kunni við að beita grimmd.  En þegar hann afsalaði sér völdum skapaðist mikið valdatóm, sem boshevikar með Trotský í fylkingarbrjósti (vegna þess að Lenín var í Finnlandi, en ekki í Rússlandi) notuðu til að ná völdum.  

Enginn spáði stjórn boshevika löngum lífdögum, en með harðfylgi og með því að beita ómældri grimmd tókst bolshevikum og síðar kommúnistaflokki Rússlands að halda völdum allt til ársins 1991.  

En þrátt fyrir að kommúnistar hafi reynt að afmá bæði trúarbrögð og allt sem tengdist keisaranum, er ljóst að mörgum Rússum þykir vænt um rússnesku rétttrúnaðarkirkjuna svo og um sögu og menningu keisaradæmisins.

Á dögum Jaroslavs sem sagt er frá í Nestorskróníkunni, er sagt að um allt Rússland hafi verið hvítir kirkjuturnar.  Fæstir vita að Rússar eiga forn miðaldahandrit sem jafnast að nokkru leyti á við Íslendingasögurnar eins og t.d. Slovo o polku Igorevi eða Ígorskviðu sem hefur verið þýdd á íslensku af Árna Bergmann.

Þannig er menning Rússa, mun eldri og margbrotnari en margir vesturlandabúar gera sér almennt grein fyrir.En við skulum minnast rússnesku keisarafjölskyldunnar og allra þeirra 30 - 70 milljóna Rússa sem létu lífið í tilraun kommúnismans til að skapa betri heim. 

 

Ég fyrirgef þér, virkjanasinni!

Ég fyrirgef hér með öllum þeim sem vilja eyðileggja náttúru Íslands, en lýsi því jafnframt yfir að ég tel að þeir hafi algjörlega rangt fyrir sér og sýni með atferli sínu að þeir eru í hugarástandi græðginnar sem er varasamt hugarástand (state of greed).

Ég fyrirgef vegna þess að ég vil ekki upplifa neikvæðar tilfinningar eins og reiði og hatur innra með sjálfri mér og ég vil heldur ekki telja sjálfa mig vera handhafa hins eina endanlega sannleika. 

Ég tel þá sem vilja eyðileggja náttúru Íslands haldna geðröskunum sem eiga sér djúpar rætur í sameiginlegri meðvitund þjóðarinnar.  Virkjanafíknin er birtingarform ákveðins brjálæðis sem liggur í neikvæðu hugarástandi græðginnar, reiðinnar, valdafíkninnar og mikilmennskubrjálæðis.

Ég bið fyrir því að sameiginleg vitund þjóðarinnar vaxi og þroskist þannig að sameiginlega áttum við okkur á því að við höfum verið að gera rangt.  Ég bið þess að Friðrik Sophusson og Geir Haarde komist í tengsl við sjálfa sig og komist yfir sínar neikvæðu hugsanir og uppgötvi sannleikann innra með sjálfum sér.

Ég á enga óvini, - en ég er ósammála þeim sem eyðileggja náttúru heimsins.  Ég er ekki betri en þeir, en ég er ósammála.  Ég geng um þessa veröld í friði en ég mótmæli samt eyðileggingunni á náttúru heimsins. 

Að vakna til vitundar um hið raunverulega sjálf

Lítil börn læra fljótt að segja ég og mín og mitt.  Þau gráta ef leikföng eru tekin af þeim af því að þau sjá leikföngin sem hluta af sjálfum sér, hluta af sjálfinu eða egoinu. 

Það furðulega er að fullorðið fólk skilgreinir sjálft sig einnig eftir stöðu og eignastöðu.  Fólk segir: ég er bankamaður eða ég er milljónamæringur og þar með er það búið að skilgreina sjálft sig og styrkja sjálfið eða egoið.  Ef fólk siðan missir starf heldur það að það sé að missa hluta af sjálfu sér en það er misskilningur.

Það er hollt að gera sér grein fyrir því að allir hlutir undir sólinni eru hverfulir og moldin eignast að lokum allt.  Í þessu felst að við verðum sem manneskjur að sætta okkur við missinn, - við missum vini og ættingja og að lokum missum við þennan heim þegar við deyjum.  

Hugsanaflæðið tekur enda en í öllum trúarbrögðum er gert ráð fyrir sál, karma eða búddaeðli sem heldur áfram að vera til yfir á næsta tilverustig.  Semsagt, þótt þú missir alla veröldina þá glatar þú ekki sjálfum þér.  Þetta fatta margir einungis á síðustu mínútum ævinnar.

Þess vegna er hollt að hugsa um aðra og gefa bæði af sjálfum sér, tíma sínum og gefa jafnvel efnislegar gjafir við ýmis tækifæri eða af tilefnislausu.  

Viið erum ekki það sem við eigum, - við erum óendanlega djúpar og merkilegar lífverur og í okkur býr andi eða spirit sem er hluti af sameiginlegri meðvitund alheimsins.  Alheimurinn hefur minni og hann gleymir engu og að einhverju leyti erum við hluti af alheimsmeðvitundinni sem er í einhverjum skilningi meðvitund Guðs, eða lögmálið, eða Búddaeðlið eða uppljómunin sem einungis hlotnast þeim sem glatar öllum heiminum, en eignast eilíft líf. 

Minnist þess að Lótusblómið vex upp úr drullugri tjörn og blómstrar drifhvítt eins og engill himinsins. 

 

Þyrlað upp moldviðri

Nú er svo komið að sumsstaðar á Íslandi er ekki lengur hægt að pissa á bakvið stein án þess að eiga það á hættu að þyrla með auðmenn fljúgi yfir og grípi mann glóðvolgan.  Auðmenn fara nú um sveitir og almenninga á þyrlum og fara mikinn. 

Um daginn var ég stödd við Gullfoss ásamt hundruðum ferðafólks.  Veðrið var gott og regnbogi var yfir fossinum...EN... það sveimaði risastór þyrla eins og vofandi fiskifluga yfir fossinum og olli þvílíkri hávaðamengun að margir tóku fyrir eyrun.

Þetta var sjálfsagt auðmaður að skoða fossinn,  og að sjálfsögðu gat hann ekki umgengist pöpulinn á jörðu niðri heldur varð að virða herlegheitin fyrir sér úr lofti.  

Á Þingvöllum nota menn þyrlur til þess að komast í og úr sumarhúsum með tilheyrandi látum og yfirgangi.

Og Yfirgangur - er það ekki rétta orðið yfir þetta hátterni.  Hinir nýríku auðmenn Íslands eru að sýna öllum öðrum beina fyrirlitningu með því að segja - sko ég á helling af pening en þið eigið ekkert.  Þetta er hlálegt í ljósi þess að margir þessara auðmanna hafa efnast vegna sölu ríkiseigna sem þeir fengu næstum því gefins í einkavinavæðingu Davíðs og Halldórs.