Ingibjorg Álfrós Bjornsdottir

Eins og kunnugt er þurfa allar lífverur jarðar á vatni að halda. Segja má að lífið á jörðinni sé grundvallað á vatni. Það eru þó færri sem vita að allt líf á jörðinni er einnig grundvallað á kærleika. Mikilvægi kærleikans hefur verið stórlega vanmetið.

Ungabarnið sem fæðist inn í heiminn þarf ekki bara móðurmjólk. Það þarf ekki síður á kærleika foreldra sinna að halda. Börn sem ekki fá nægan kærleika verða veik á sálinni og sum þeirra deyja um aldur fram.

Þegar við erum orðin fullorðin þurfum við einnig á kærleika að halda. Ekkert kemur í staðinn fyrir kærleikann. Væntumþykja er það sem við raunverulega þurfum. Góðmennska, góðvild, gæska og umhyggja er það hugarþel sem við eigum að sýna hvort öðru. Við getum því ekki lifað án kærleikans. Kærleikur er vatn sálarinnar. Við þurfum að vökva sál okkar með kærleika.

Og við megum ekki gleyma því mikilvæga atriði að elska einnig okkur sjálf, því við getum ekki elskað aðra ef við elskum ekki okkur sjálf.

Kærleikurinn er sterkasta afl alheimsins. Alheimurinn er í raun gerður úr kærleika. Ljósið sem myndar strengina (string theory) er tær kærleikur.

Trú, von og kærleikur. Af þessu þrennu er kærleikurinn mestur. Kærleikurinn fellur aldrei úr gildi.

Eigið fallegan og kærleiksríkan dag. Munið að elska hvort annað og að elska ykkur sjálf.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir

Pýramídarnir í Egyptalandi við Giza eru mun eldri en mannkynið hefur áttað sig á. Þeir eru einu mannvirkin sem eru eftir af menningu Atlantis. Í Atlantis var mannakorn notað sem eldsneyti til að knýja sáttmálsarkir sem framleiddu rafmagn. Arkirnar voru settar inn í miðherbergið sem kallast konungsherbergið í pýramídanum. Sáttmálsörkin var sett ofan í steinkistuna sem er í konungsherberginu.

Pýramíðinn sjálfur var hulinn kristalsplötum úr hvítum kvars og efst á pýramídanum var gull og pýramídi úr kristal sem var eins og loftnet sem sendi frá sér þráðlaust rafmagn um alla jörð. Þetta er tækni sem við þekkjum ekki í dag. Undir pýramídanum var vatn sem skapaði jarðtengingu fyrir rafmagnið.

Pýramídarnir þrír í Giza voru semsagt gerðir til að framleiða rafmagn. 

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir, miðill.

Allir menn þekkja þjáningu heimsins og flest höfum við fundið hana á eigin skinni. Eitt bros getur dimmu í dagsljós breytt sagði skáldið Einar Benediktsson. Það er mikilvægt að geyma ekki harm sinn í hljóði, heldur tjá líðan sína og ganga í gegnum hið svokallaða sorgarferli. 

Það er eðlilegt að vera í afneitun eftir erfið áföll. En sorgarferlið heldur áfram og að lokum eigum við að geta náð sátt. 

Við eigum aldrei að samþykkja hið illa. Ill hegðun er ill og við erum ekki beðin um að fyrirgefa hana, heldur erum við beðin um að fyrirgefa okkur sjálfum fyrir að hafa dæmt okkur sjálf. Sá sem verður fyrir ofbeldi dæmir oft sjálfan sig sem sökudólg og telur ofbeldið vera sér að kenna. Þolandi hugsar t.d. ef ég hefði klætt mig öðruvísi, þá hefði mér ekki verið nauðgað. Eða þá að einhver hugsar: Eiginmaður minn myndi ekki lemja mig svona nema vegna þess að ég á það skilið.

Við verðum því að fyrirgefa okkur sjálfum. Það er mjög mikilvægt. Með því að ná fram slíkri fyrirgefningu gagnvart okkur sjálfum rjúfum við vítahring ofbeldis og vinnum að friði á jörðinni. 

Það er einnig mjög mikilvægt að við kennum þetta börnum og unglingum til þess að þau fyrirgefi sjálfum sér og lokist ekki inni í eigin sársauka ef eitthvað kemur fyrir. Samvera foreldra og unglinga er einnig lykilatriði. Unglingar vilja þekkja foreldra sína og vilja kynnast foreldrum sínum upp á nýtt sem fullorðnir einstaklingar.

Djúp sár geta ekki gróið án fyrirgefningar. Við skulum því læra að fyrirgefa hvort öðru.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir

Hvammsvirkjun er tímaskekkja og algjörlega óþörf framkvæmd. Tími stórra vatnsaflsvirkjana er einfaldlega liðinn. Í staðinn eiga og munu koma vindmyllubúgarðar. Ég veit ekki betur en milljón skrilljón vindmyllubúgarða séu á teikniborðinu hér á Íslandi? Hvað  þurfum við eiginlega mikla orku? Endalausa orku? Eða er virkjanaiðnaðurinn ennþá svo gamaldags að hann ráði ekki við neitt annað en vatnsafslvirkjanir? Eru verkfræðingarnir okkar of latir til að læra nýja tækni?

Það land sem fer undir uppistöðulón Hvammsvirkjunar kemur aldrei aftur til baka. Það verður aldrei hægt að endurheimta það.

Ef okkur vantar svona mikið orku, eigum við frekar að fara strax í vindmyllurnar, eða slíta samningum við álverin og loka þeim því ál er algjörlega ónauðsynlegur málmur sem hefur gríðarlega umhverfiseyðileggingu í för með sér og hann á ekki að framleiða á Jörðinni yfirhöfuð. Samfélög manna þurfa ekki ál? Til hvers erum við að nota ál? Aðallega að framleiða kókdósir handa Bandaríkjamönnum sem kunna ekki að henda þeim í endurvinnslu. OG svo er líka mikið af áli notað til að framleiða vopn og drápstól í hernaði.

En ef þið viljið ekki loka álverum, þá spyr ég bara. Hvað gætum við sparað margar virkjanir með því að spara raforku? Íslendingar eru með kveikt á öllum ljósum í öllum herbergjum alla daga og ef það er of heitt í húsunum, þá opna þeir glugga í stað þess að lækka á ofnunum. Aldrei er talað um rafmagnssparnað á Íslandi og Landsvirkjun er akkúrat ekkert að gera til að fræða almenning um það hvernig hægt sé að spara rafmagn þannig að ekki þurfi að fara í Hvammsvirkjun?

Og grundvallarforsenda Hvammsvirkjunar stenst hreinlega ekki. Íslenskt samfélag vantar ekki þessa virkjun, því þessa orku er hægt að fá frá vindmyllum og það næstum strax. Það væri nær að hraða byggingu nokkurra vindmyllubúgarða úr því að við ætlum hvort eð er að byggja þá? Hvað vantar íslenskt samfélag eiginlega mikla orku? Hvað þurfum við mikinn iðnað til að lifa hér góðu lífi? Við erum ekki nema 370.000 manns? Þurfum við virkilega bæði endalausa ferðaþjónustu, 2,5 milljónir ferðamanna á ári og einnig allar þessar virkjanir og ætlum við virkilega að eyðileggja hér allt.

Ef það vantar orku fyrir rafmagnsbíla, lokið þá álverinu á Reyðarfirði og takið Kárahnjúkavirkjun í það. Það er búið að byggja hana. Og þegar olían klárast í heiminum, þá duga rafhlöðurnar í öllum rafmagnsbílunum hvort eð er bara í 15 ár áður en þær eyðileggjast og það eru ekki til nægir málmar í jarðskorpu Jarðar til að framleiða rafmagnsbíla fyrir alla í framtíðinni, þannig að þegar olían klárast þá verður hægt að keyra bíla í að hámarki 15 - 30 ár eftir það og síðan munu bílar detta alveg út. Til hvers þurfum við þá allar þessar virkjanir?

Íslendingar munu aldrei bjarga loftslagi jarðarinnar. Það er ekki okkar hlutverk. Við erum 370.000 manns og ef Kínverjar, Rússar, Bandaríkjamenn og Indverjar ákveða ekki að bjarga loftslaginu og hætta að keyra bíla eða nota olíu, þá mun það ekki skipta neinu fokking máli hvað við gerum hér á Íslandi.

Og rafmagnsbílar eiga ekki eftir að redda neinu. Það verður aldrei hægt að framleiða nóg af þeim. Ef olían klárast munu rafmagnsbílar endast í nokkra áratugi en ekki lengur. Metan og vetni væru betri valkostir. Metan fáum við úr gömlum sorphaugum eins og Álfsnesi og Vetni gætum við framleitt nóg með Kárahnjúkavirkjun.

Þannig að til hvers vantar okkur Hvamnmsvirkjun? Til þess að menn geti keyrt Teslur og þóst vera umhverfisvænir framtíðarsinnar þegar þeir eru bara asnar sem eru að láta hafa sig að fíflum.

Fíflin leynast nefnilega víða og láta segja sér hvað sem er. Það er ekkert í orkubúskap Íslands sem raunverulega kallar á Hvammsvirkjun.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir, M.Sc. M.A.