1009 ár frá Brjánsorrustu - Orrustunni við Clontarf 1014 á Írlandi

Á föstudaginn langa árið 1014 sam þá var 23. apríl varð mikil orrusta á Írlandi milli keltnesk kristinna manna undir forystu síðasta keltnesk kristna konungsins, Brjáns Boru (High King of Ireland) og norsk-írskra herja undir forystu Sigtryggs silkiskeggs, konungs af Dyflinni, Konungsins af Leinster og málaliðahers víkinga sem stjórnað var af Sigurði af Orkneyjum og Bróður frá Mön. Ekki er ljóst hvort Bróðir er sérnafn eða hvort Bróðir var bróðir Sigurðar af Orkneyjum.

Keltnesk kristni herinn vann sigur. Víkingaherir voru hraktir burt af írskri grundu og konungdæmi Dyflinnar var brotið á bak aftur. En þrátt fyrir það var Brjánn Boru drepinn í tjaldbúð sinni af víkingum og féll þar síðasti keltneski kristni konungurinn.

Í þessu sambandi er vert að nefna að þegar Heilagur Patrekur kristnaði Írland, var það ekki samkvæmt samráði við páfann í Róm, heldur hafði Patrekur fengið vitrun beint frá Kristi. Það varð því lítill fögnuður í Vatíkaninu þegar það fréttist til Rómar að annar páfi væri kominn á Írlandi, Patrekur að nafni og hefði hann náð að kristna Írland upp á sitt eindæmi. 

Það varð því markmið Rómarkirkjunnar að útrýma trú keltnesk kristinna manna og koma kaþólskri trú á í staðinn allsstaðar þar sem því yrði við komið. Orrustan við Brján Boru hinn keltnesk kristna konung var því öðrum þræði orrusta til að leggja keltneska kristni að velli. Norskir víkingar voru málaliðar og þátttakendur í því að drepa keltnesk kristna menn.

Í Njálu kemur fram griðarlegt samviskubit vegna Brjánsorrustu og Njáll á Bergþórshvoli er í raun keltnesk kristinn konungur, því þeir hétu ýmist Njáll eða Brjánn. Einnig virðist sem keltnesk kristnir menn hafi verið myrtir við landnám á Íslandi og tel ég að keltnesk kristnir menn hafi verið komnir til Íslands um 600 og verið hér um 3000 talsins í tæp 400 ár, allt þar til norskir víkingar komu til landsins árið 874. Þá tel ég að þjóðarmorð hafi farið fram á keltnesk kristnum mönnum á Íslandi.

Klaustur keltnesk kristinna manna voru við Strandakirkju þar sem þeir komu fyrst að landi. Við Skriðuklaustur og í Dölum. Einnig var klaustur keltnesk kristinna manna á Kirkjubæjarklaustri. Híbýli og bæir keltnesk kristinna manna hafa verið brenndir til grunna af víkingum, öllu gersamtlega eytt og tortímt og er Njálsbrenna tákn fyrir þetta þjóðarmorð. 

Þegar Ari fróði segir að kristnir menn hafi ei verið á Íslandi við landnám, telur hann keltnesk kristna menn ekki í raun kristna, þar sem þeir voru ekki tengdir páfanum í Róm.

Rétt er að nefna að Brjánn Boru var líklega svikinn af eiginkonu sinni sem var móðir Sigryggs silkiskeggs, konungs af Dyflinni sem reyndi að ná yfirráðum yfir Írlandi með því að leggja Brján að velli.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir, fræðandi miðill.

Erkiengillinn Rafael - Engill Læknisfræðinnar

Erkiengillinn Rafael er Engill læknisfræðinnar. Hann er með stafinn með snáknum sem oft er settur á sjúkrabíla og litur hans er smaragðsgrænn - fagurgrænn læknandi litur. 

Rafael er einnig Engill lækningamátts kærleikans og hinn sanni kærleikur streymir frá honum eins og læknandi ljós. 

Læknar geta beðið Rafael um að hjálpa sér og sjúklingar geta það líka. Allir sem finna fyrir einhvers konar heilsuleysi geta leitað til Rafaels. 

Þegar maður leitar til engla og biður þá um hjálp er hægt að biðja Krist um að senda þá til sín. Allir góðir englar eru jú englar Krists. 

Engla á ekki að tilbiðja. Við tilbiðjum Guð og við sendum bænir til Krists, en við getum beðið Krist um að senda okkur engil sinn Rafael.

Kristur sjálfur er mesti læknirinn, að sjálfsögðu, en þar sem hann er nokkurs konar framkvæmdastjóri Guðs, er hann yfirleitt nokkuð önnum kafinn.

Öll erum við einnig með okkar eigin Verndarengil og flest erum við einnig með Aðalleiðbeinanda eða prófessor í Jarðarskólanum sem er einnig engill.

Ég er svo heppin að vera miðill og tengjast englasviðinu þannig að stundum fæ ég að sjá Engla, þessar dásamlegu verur í huga mér. Ég sé þær aldrei með augunum, en fæ upp myndir í hugann.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir

Velíkaja Smúta - mesta niðurlæging Rússa fyrr og síðar

Ivan grimmi átti tvo syni Ivan og Fjodor. Ivan átti að taka við keisaradæmi Rússlands af föður sínum. En í einu af sínum algengu æðisköstum drap Ivan grimmi, Ivan son sinn. Það var því ljóst að Fjodor sem ekki gekk heill til skógar andlega, yrði arftaki krúnunnar. Þegar Ivan grimmi dó, varð Fjodor I keisari, en aðalsmenn stjórnuðu í nafni hans (einkum hinn frægi Boris Godunov sem óperan heitir í höfuð á) þannig að þegar Fjodor I dó árið 1598 án erfingja endaði veldi Rúrik keisaranna og prinsanna sem höfðu stjórnað Rús alveg frá upphafi vega.

Við tók tímabil algjörrar upplausnar í Rússlandi. Hungursneið 1601 - 1603 olli dauða 1/3 landsmanna. Á þessum tíma voru þrjú sterk lönd sem börðust um yfirráðin yfir Eystrasalti og enn var ekki ljóst hvert þeirra myndi hafa vinninginn og verða stórveldi. Þannig að Pólverjar og Svíar sem sóttust eftir því að verða stórveldi við Eystrasalt fóru að skipta sér af málefnum Rússlands og það endaði þannig að pólski herinn hertók Moskvuborg árið 1610. Aldrei hefur neinum öðrum her tekist þetta fyrr né síðar og má segja að þetta sé mesta niðurlæging sem Rússar telja sig nokkru sinni hafa upplifað.

Pólverjar gerðu hins vegar þau mistök að reyna að snúa Rússum til kaþólskrar trúar. Þá risu allir rússneskir aðalsmenn upp og það endaði með því að Mikael Romanov, sonur Patríarkans af Moskvu, var kosinn keisari Rússlands árið 1613 og þarmeð lauk þessu hræðilega stjórnleysistímabili rússneskrar sögu. Romanov ættin hélt síðan keisaravaldinu í sínum höndum allt til rússnesku byltingarinnar og síðasti Romanov keisarinn Nikulás II var myrtur ásamt fjölskyldu sinni í Jekaterínburg árið 1917.

Margir hafa gert tilraun til að ná Moskvuborg á sitt vald. Napóleon reyndi og Hitler líka, en báðir urðu frá að hverfa. Pólski herinn er því eini herinn sem nokkurn tímann hefur hersetið Moskvu.

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir, B.A. í Rússnesku og sagnfræði. M.A. í þýðingafræði

 

Leyndarmálið sem Stalín vildi ekki að neinn vissi um

Eftir dauða Vladimirs Ilychs Ulyanovs - Leníns árið 1924 átti Josif Vissiaronovitsj Djugashvili - Stalín sér leyndarmál sem alls enginn í gervöllum Sovétríkjunum mátti vita um. Leyndarmálið var einfaldlega það að hvorki hann sjálfur né Lenín framkvæmdu í raun rússnesku byltinguna né hrundu henni af stað.

Yfirmaður Rauða hersins í byltingunni 1917 var nefnilega maður sem hét Leon Trotsky og hann var árið 1938 kominn til Suður-Ameríku þar sem hann hélt uppi virku andófi gegn Stalín og gegn Komintern. Það hafði verið Leon Trotsky sjálfur sem stjórnaði Rauða hernum þegar herinn fór af stað og framkvæmdi Rússnesku byltinguna. Stalín var víðs fjarri. Og Lenín var ekki við stjórnvölinn. Þetta mátti bara hreinlega ekki spyrjast út.

Þessvegna var það engin furða þótt Sovéska leyniþjónustan sem á þessum tíma hét NKVD elti Trotsky á röndum. Það var þó ekki fyrr en í ágústmánuði 1940 sem agent NKVD, Ramón Mercader tókst að koma Trotsky fyrir kattarnef. Mercader réðist á Trotsky með ísöxi og veitti honum banvæn sár. Hann lést daginn eftir.

Vladimir Ilych Ulyanov - Lenín hafði lengi ekki viljað trúa því að bylting gæti orðið fyrst í Rússlandi. Hann hafði trúað því að bylting öreiganna samkvæmt marxískri fyrirmynd hlyti að gerast fyrst í Þýskalandi, þar sem Þýskaland var komið mun lengra á sviði iðnþróunar en Rússland. Lenín þurfti því að flýta sér frá Finnlandi, fara yfir ísilögð vötn og taka talsverða áhættu til að komast til St. Pétursborgar með lestinni til þess að missa ekki af því sem var skyndilega að fara af stað eins og skriða í Rússlandi.

Boshevikar (kommúnistar) höfðu unnið sigur á Ménshevikum (Sósíal demókrötum),  Lenín var leiðtogi Boshevika, en Trotsky var eins og fyrr er sagt yfirmaður Rauða Hersins sem var farin að leggja undir sig mikilvægar byggingar. Var Lenín að missa stjórnina og hvar var Stalín?

Það má segja að Lenín hafi verið heppinn að Trotsky leit á sjálfan sig sem dyggan fylgismann Leníns og reyndi því ekki að nýta sér aðstæður í eigin þágu þegar hann gat. Trotský setti því Rússnesku byltinguna í hendur Leníns, þegar Lenín loksins birtist á svæðinu og allt til ársins 1923 var háð borgarastyrjöld í Rússlandi sem lauk síðan með sigri Rauðliða og Bolshevika þannig að Lenín fékk að lokum afhent keisaravaldið í sínar hendur. Rétt er að nefna að á þessum tíma hafði skapast valdatóm í Rússlandi, þannig að það að taka við völdunum var kannski ekki svo flókið. Mun erfiðara var að halda þeim. Engum datt í hug að þessi hópur Boshevika sem 1923 tók við valdi keisarans myndi ná að halda þeim völdum allt til ársins 1991 undir merkjum Sovétríkjanna og Sovéska kommúnistaflokksins - KPSS.

Josif Vissiaronovitsj Djúgashvili - Stalín var hins vegar ekkert að fara að láta fólk vita að hann sjálfur hefði ekki staðið fremstur allra í fremstu víglínu þegar Rússneska byltingin fór af stað. Að Leon Trotsky hefði verið yfirmaður Rauða hersins í St. Pétursborg árið 1917 var í huga hans söguleg staðreynd sem mátti gjarnan gleymast. 

Trotsky var síðan í skammarkrók sögunnar og fékk ekki uppreisn æru í sínu föðurlandi, Rússlandi fyrr en árið 2001 þegar loksins var viðurkennt að hann hefði orðið fórnarlamb ofsókna Stalíns. 

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir, B.A. í rússnesku og sagnfræði. M.A. í þýðingafræði. 

 

 

Mafíu keisararnir í Rússlandi

Vladimir Ilych Úlyanov - Lenín var fyrsti KGB/Hers mafíu keisarinn. Hann dó 1924 og skrifaði sína frægu pólitísku erfðaskrá þar sem hann varaði við Stalin. En Josif Vissiaraonovitsj Djugashvili - Stalin var þegar komin með öll völd í sovéska kommúnistaflokknum áður en Lenin dó, þannig að ekkert á jörðu gat komið í veg fyrir að Stalín tæki keisaravald Leníns í sínar hendur. Upphaflega hafði Nikulás II Rússakeisari, síðasti Romanovinn, skapað valdatóm með því að segja af sér. Inn í það valdatóm hafði Lenín gengið og tekið til sín völdin og núna var það Stalín sem tók við.

 

Stalín kom frá fjalllendi Georgíu þar sem mafíustarfsemi og blóðhefnd hefur tíðkast um aldir. Hann bjó til hirð í kringum sig og hagaði sér á allan hátt eins og Sikileyskur mafíu guðfaðir. Stalín var siðblindur fjöldamorðingi sem naut þess að drepa fólk. Hann var einnig sjúklega tortrygginn og treysti nánast engum. Eiginkona hans og sonur frömdu sjálfsmorð eftir að hafa horft inn í svart myrkur hinnar Stalinísku sálar.

 

 

 

 

Sagt er að Armeninn Gurdjeff, sem var samtíða Stalín í guðfræðiakademíunni í Tiblisi, hafi búið til stjörnukort fyrir Josif Stalín sem var í raun fæddur þann 6. desember á messu heilags Nikulásar, en vildi alltaf láta halda upp á afmæli sitt á jólum 21. desember þar eð hann var Anti-Kristur. Gurdjeff brá svo, að sögn, þegar hann las stjörnukort Stalíns, að hann sleit öllum vinskap við hann og eyðilagði stjörnukortið. Gurdjeff átti síðan eftir að ferðast víða um heim og endaði í París þar sem enn er til Institut sem kennt er við Gurdjeff.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Talið er að Stalín beri persónulega ábyrgð á dauða um 30 milljón manna. Vegna hungursneyðar, samyrkjuvæðingar, hreinsana, Gúlagsins, þjóðflutninga nauðugra borgara, vegna seinni heimstyrjaldar og vegna enn meiri hreinsana og ógnarstjórnar.

Mögulegt er að Stalín hafi verði myrtur árið 1952. Það er líklegt að honum hafi verið byrlað eitur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Keisararnir sem tóku við Krúshjoff, Brézhnév, Chernénko, Andropov voru allir Mafíu keisarar og trúir hinni sovésku hefð. 

 

Sá eini sem reyndi að breyta einhverju var Gorbachev og honum var snarlega komið frá völdum. 

 

Í dag eru KGB/Hers Mafíu keisarar enn við völd í Rússlandi. Hirð oligarka er í kringum mafíuforingjann.

 

Ingibjörg Álfrós Björnsdóttir.