Mannkynið er óaðskiljanlegur hluti af náttúrunni

Náttúruhamfarir og jarðskjálftar minna okkur á að við erum óaðskiljanlegur hluti af náttúrunni.  Við erum ekki hafin yfir náttúruna, heldur erum við hluti af henni.  Við uppgötvum skyndilega að það skiptir okkur máli að eiga góð vatnsból og við skiljum betur að við verðum að eiga sterkar byggingar til að mæta veðri og vindum.  Stór hluti frumanna í líkama okkar er örverur sem lifa sínu eigin lífi og þegar við deyjum gengur efnið í líkama okkar inn í hringrás náttúrunnar.  Við erum komin af jörðinni og verðum aftur að jörðu (þar með er ekki verið að segja að upprisan sé ekki góð og gild).

En vestræn siðmenning hefur í þúsundir ára gengið út frá því sem vísu að mannkynið væri upphafið yfir lög og reglur náttúrunnar.  Það er einn mesti misskilningur sem er til staðar í veröldinni í dag.  Náttúrulögmálin gilda um okkur líka, okkar samfélög og þau setja okkur ramma sem við VERÐUM AÐ FARA EFTIR.  Ef við tökum ekki tillit til náttúrulögmálanna erum við að stefna sjálfum okkur í voða og framtíð næstu kynslóða.  

Náttúrulögmálin eru ekki eitthvað sem hægt er að semja um eftir hentugleikum.  Það er ekki hægt að fá undanþágu frá eldgosi.  Þess vegna skiptir miklu máli að við reynum að aðlaga samfélög okkar þeirri náttúru sem þau búa við.

Það er ekki framtíð Jarðarinnar sem er í húfi, - það er framtíð og velferð mannkynsins.