Sálmur bókasafnarans

Nú er það svo að báðir afar mínir voru miklir bókasafnarar og þegar ég var krakki var ég alin upp við mikla virðingu fyrir hinu ritaða máli.  Ég fékk bókasafnarabakteríuna frá öfum mínum og á í dag allgott og viðamikið bókasafn (sem fer frekar stækkandi).  Ég get ekki lengi bóklaus verið og ef ég kem inn á bóklaust heimili þá líður mér ekki vel.

Skáldið Davíð Stefánsson frá Fagraskógi var einnig mikill bókasafnari.  Hann lýsti tilfinningum sínum í ljóðinu "Sálmur bókasafnarans" sem kom út í ljóðabókinni Að norðan árið 1936:

"Frá barnæsku var ég bókaormur,

og bækurnar þekkja sína.

Það reynist mér best, sé regn og stormur,

að rýna í doðrantana mína.

Og þegar ég frétti um fágætan pésa,

þá fer um mig kitlandi ylur.

Að eigin bækur sé best að lesa,

er boðorð, - sem hjartað skilur.