Ruslatunnuvetur

Nú eru ruslatunnurnar foknar eina ferðina enn.  Þær hafa verið ansi mikið á ferðinni í vetur.  Þetta hefur verið sannkallaður ruslatunnuvetur.  Ég held að í vor verðum við að fjárfesta í skýli fyrir ruslatunnurnar sem vonandi getur haldið þeim á sama stað. Eða þá að við verðum að setja akkeri á ruslatunnurnar.

Á eftir ætla ég að klæða mig upp,  og endasendast út í þetta óskapaveður.  Til þess að labba upp í skóla og fá mér kaffi.  Annars er allt brjálað að gera og enginn samdráttur á þenslunni hjá mér þótt margir kvarti í fiskiðnaði og sumir segi að kreppa sé skollin á í Bandaríkjunum. 

Ég er nú svo heppin að eiga ekki mikla peninga í hlutabréfum, þannig að ég hef ekki verið að tapa neinu undanfarna mánuði.   Þeir sem eiga mikla peninga eru alltaf dauðhræddir um að missa þá.  Þeir eru eins og Jóakim frændi, sem aldrei mátti sjá á eftir einum aur til Andrésar Andar sem aldrei átti neinn aur.

Annars þá er ég alveg búin að missa áhuga á Andrésblöðum.  Las þau sennilega í 15 ár, en fékk svo bara nóg einn daginn og nennti ekki meiru.  Mikið er ég fegin að maður þroskast eitthvað smávegis í þessu lífi.  Ekki að Andrésblöðin séu endilega slæmar bókmenntir en eins og finnsku sérfræðingarnir bentu á, þá er fjölskyldumynstrið í Andrésblöðunum frekar furðulegt.