Hvaðan koma okkur hugmyndir um rétt og rangt?

Hvort sem mönnum líkar betur eða verr, hvort sem menn telja sig guðlausa eða strangtrúaða, þá kemur siðferði okkar hér á Vesturlöndum úr kristinni trú.  Það þekkist hvergi í öðrum trúarbrögðum að sjálfur guðinn láti krossfesta sig og fórni sér þannig í kærleika fyrir aðra.  Kristur er guð sem elskar mannkynið svo mikið að hann dregur sig til baka til þess að mannkynið fái að njóta sín.  Hann gefur manninum frjálsan vilja.  En þótt maðurinn velji að vera guð-laus er enginn maður án guðs, vegna þess að guð elskaði mennina áður en þeir lærðu að elska hann.  Þannig er enginn maður útilokaður frá kærleika Krists, sama hvað á gengur. 

Munurinn sem er á kærleiksboðskap kristinnar trúar og annarra trúarbragða sést vel þegar horft er til landa eins og Saudi Arabíu og Írans.  Í Sádí Arabíu eru grimmilegar dauðarefsingar jafnvel fyrir yfirsjónir sem okkur hér í hinum kristna heimi finnast smámunalegar.  Kristinn kærleikur og kristið umburðarlyndi er nefnilega ekki eins sjálfsagður hlutur og við viljum oft halda.  Kristið fólk er gjarnt á að sýna umburðarlyndi en slíku umburðarlyndi mæta oft ekki kristnir menn sjálfir í öðrum heimshlutum.  Fregnir berast af því að hin kristna koptíska kirkja í Egyptalandi búi við ofsóknir.  Kristnir menn hafa sumsstaðar þurft að flýja heimili sín.  Við verðum að gera okkur grein fyrir því að við lifum í heimi þar sem trúarbrögð skipta verulegu máli og geta haft úrslitaáhrif fyrir líf og hamingju fólks.

Það er því rétt nú á jóladag að biðja fyrir öllum kristnum bræðrum og systrum í veröldinni, sama hvaða kirkjudeild þeir/þær tilheyra.  Og við skulum biðja fyrir því að hörðum linni stríðum og friður ríki í hjörtum mannanna, því ef ekki ríkir friður í huga og anda, er enginn friður í reynd.