Of mörg umferðarslys

Ég ók yfir Hellisheiðina í myrkri og hálku í morgun.  Ég treysti mér ekki til þess að aka hraðar en á 60 km/klst miðað við aðstæður sem þá ríktu.  Þrátt fyrir það þurftu þrír bílar að ryðjast fram úr mér í hálku og miklu krapi og var einn þeirra næstum því kominn inn í hliðina á mér. 

Þegar ég fylgist með aksturslagi Íslendinga velti ég því fyrir mér hvort að helmingur landsmanna sé hreinlega afskaplega heimskur.  Vita menn ekki hvað gerist ef árekstur verður t.d. við vörubíl á 100 km hraða?  Vita menn ekki hvað gerist ef bíll veltur þótt að hann sé bara á 80 km hraða?  Halda menn að þeir séu leikendur í teiknimynd eins og Tomma og Jenna þar sem sögupersónurnar hafa milljón líf?  

Árekstrar eru því miður aðeins spurning um eðlisfræði.  Hraði líkama í km/klst sinnum líkamsþungi í kg samasem krafturinn F og það er sá kraftur sem mætir farþega og bílstjóra þegar líkaminn rekst á hart stálið.   

Það eru því miður komin alltof mörg umferðarslys á þessu ári.  Eitt alvarlegt slys er einu slysi of mikið. 

Athugasemdir

[Gestur Guðjónsson, 29.11.2007 kl. 00:12]

Það sorglegasta við öll þessi slys er að langmest af þeim eru hálfvitaslys, þar sem áfengi, fíkniefni eða spennufíkn (hraðakstur) er orsök. Hef ekki tekið það saman en mig minnir að það séu bara 3 eða 4 "venjuleg" banaslys í ár. Þetta hörmulega slys þar meðtalið.

[Theódór Norðkvist, 29.11.2007 kl. 14:07]

Orð í tíma töluð. Ég myndi vilja skoða leiðir til að draga úr umferð um Hellisheiðina. Hvað mikið af þessum ferðum eru óþarfar? Hvað um að sameinast í bíla? Maður sér einn og tvo í alltof mörgum bílum. Hvað um að safna upp erindum, ekki vera að skjótast til að fá sér hamborgara á McDonalds?

[Steingerður Steinarsdóttir, 29.11.2007 kl. 14:59]

Þarna talar rödd skynseminnar.

[Ragnar Pálsson (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 10:58]

Sæl Ingibjörg,

Ég kíki inn á síðuna þína af og til.  Hef gaman af pistlunum þínum.  Get ekki verið meira sammála um aksturlagið á landanum. 

Bestu kveðjur, Ragnar 

[Erna Bjarnadóttir, 2.12.2007 kl. 18:50]

Vel mælt vinkona, enn eitt sorglegt banaslys hefur nú bæst við. Maður er hreinlega hræddur stundum úti á vegum jafnvel um hábjartan dag. Kveðjur í bæinn, Erna