Að baka smákökur í jarðskjálftahrinu

Í dag hef ég gert dálítið sem ég hef aldrei gert áður.  Það er að baka smákökur í skjálftahrinu.  Jörð hefur skolfið dálítið hér á Selfossi síðustu klukkustundirnar, og mátti heyra postulínið hristast örlítið til í glerskápnum í stofunni.  Ekki sá ég þó að þetta hefði haft áhrif á smákökurnar.

Af því að ég er jarðfræðingur veit ég náttúrulega að það er alltaf von á þeim stóra, þ.e. skjálfta upp á 6 á Richter.  Og ef skjálftahrina er í gangi hef ég alltaf varann á.  

Ef fólk lendir í stórum jarðskjálfta skal það reyna að fara út í horn, eða fara í næstu dyragætt.  Ef það getur það ekki skal það reyna að vara sig á fallandi hlutum og skápum sem gætu oltið um koll.  Í algjörri neyð getur borgað sig að skríða undir næsta borð þ.e.a.s. ef þakið virðist vera að hrynja.

Ég veit að þetta hljómar rosalega dramatískt, og í alvöru jarðskjálfta geta sennilega fæstir gert nokkuð af því sem þeir ættu að gera, en ég tel samt rétt að fræða fólk um þetta svona í tilefni þess að við lifum á virku eldfjallasvæði ofan á heitum reit, og þess vegna aldrei að vita hvaða jarðhræringar eða eldgos eru handan við hornið.