Er maðurinn hluti af náttúrunni ?

Nú er það svo að ýmsir þeir sem vilja vernda umhverfið og vera ekosentrískir í hugsun hafa tilhneigingu til þess að kenna mannkyninu um allt sem miður hefur farið og jafnvel fá þeir vissa óbeit á manninum.  Þessi afstaða er þó nokkuð vafasöm þar sem því verður vart á móti mælt að maðurinn er hluti af náttúrunni.  Það er einmitt klofningurinn á milli manns og náttúru sem skapar vandamál, sú staðreynd að margir menn virðast hvorki skynja né upplifa tengsl sín við hinn náttúrulega heim og eru því firrtir tengslum við náttúrulegan uppruna sinn.

Umhyggja fyrir náttúrunni hlýtur alltaf öðrum þræði að vera umhyggja fyrir manninum líka, þar sem leitast er við að finna sem best jafnvægi á milli þarfa mannsins annars vegar og þarfa náttúrunnar hins vegar.  Einhvers konar grundvallar virðing fyrir lífinu almennt hlýtur að liggja hér að baki.  Því verður samt ekki á móti mælt, að svo virðist sem þarfir mannsins séu orðnar all viðamiklar hér á Jörðinni.  Þörf manna fyrir stóra pickuppa og húsbíla virðist t.d. fara vaxandi,  sem aftur gengur hratt á olíuforða jarðar og fer illa með náttúruna og jafnvægið í Miðausturlöndum.  Við hljótum að flokka þarfir mannsins niður í frumþarfir annars vegar og lúxusþarfir hins vegar.  Lúxusþarfir Vesturlandabúa virðast vera orðnar það heimtufrekar að þær eru að ganga að lífríkinu dauðu.  En ef vistkerfi Jarðarinnar hrynur er ljóst að ekkert verður eftir handa manninum og þá verður varla hægt að nota húsbílinn í annað en eldivið, ef þá einu sinni það.