Svar til Óskars

Kęri Óskar,

Žś spyrš um anda og efni.  Nś er žaš svo aš vķsindamenn eru bśnir aš stśdera heilann og kortleggja hann fram og til baka, en skilja hann samt ekki ennžį til fulls.  Til er sérstök vķsindagrein sem fęst viš aš rannsaka mešvitundina eša consciousness studies žar sem reynt er aš skilgreina hvernig žetta sem viš köllum ÉG veršur til.  En öll žessi vķsindi eru ófullkominn og leyndardómurinn um mešvitundina er ennžį óleystur.  Og žį komum viš aš spurningunni hvort aš mašurinn (og hugsanlega dżrin lķka) hafi sįl.  Žaš er til önnur vķsindagrein sįlfręši en hśn svarar ekki žessari spurningu, žaš eru lķka til żmsar heimspekilegar vangaveltur en žęr svara spurningunni ekki heldur.  Trśarbrögš heimsins halda žvķ hins vegar fram aš mašurinn hafi sįl, einhvers konar eilķfan kjarna, - ķ bśddisma er svipuš hugmynd um bśddaešliš ķ manninum og karma sem fylgi honum ķ gegnum mörg lķf reyndar. 

Ašferšafręši vķsindanna er einkum greiningar og smęttunarašferš.  Öll ferli og allar eindir eru greindar ķ sundur og flokkašar.  Ašferšin hefur nįš ótrślegum įrangri t.d. ķ lęknisfręši en stundum eins og ķ kjarnešilsfręši nśtķmans er eins og menn rekist į vegg sem žeir komast ekki yfir.  Sannleikurinn er sį aš žótt vķsindin hafi leitaš dyrum og dyngjum,  žótt lęknar hafi skošaš heila og framkvęmt skuršašgeršir žį hefur sįlin hvergi fundist.  En afsannar žaš tilvist hennar ?  Eru vķsindin e.t.v. aš beita rangri ašferšafręši eša sjį žau bara žaš sem žau vilja sjį ?  Er vķsindamašurinn alltaf hlutlaus og hafinn yfir sķnar eigin tilfinningar ?  Er smęttun og greining kannski ekki rétta leišin til žess aš finna sįlina.

Andspęnis rįšaleysi vķsindanna er žaš fyrst og fremst trśarlegt atriši hvort viš trśum aš sįlin sé til ešur ei.  Žetta er fyrst og fremst spurning um trśarbrögš.  Nś hef ég skošaš ótal marga steina ķ smįsjį og ekki fundiš neitt yfirnįttśrulegt ķ žeim.  Samt eru margir sem halda žvķ fram aš steinar eins og hematķt hafi sérstakan mįtt.  Getur veriš aš smįsjįin mķn nemi ekki mįtt steinsins ?  Nś eru steinar ekki taldir til lķfrķkisins, en Jürgen Moltmann heldur žvķ fram aš heilagur andi Gušs blįsi lķfsanda ķ allt sem lifir, ž.e. višhaldi lķfinu.  Skv. Moltmann ętti aš vera sįl eša lķfsandi ķ öllu sem er lifandi jafnvel žótt vķsindunum takist ekki aš finna og negla nišur žennan anda e.t.v. sökum takmarkana ķ ašferšafręši.

Žannig er Moltmann mjög byltingarkenndur aš žvķ leiti aš hann ašgreinir ekki beint anda og efni.  Hann hafnar žessari tvķhyggju sem skiptir heiminum nišur ķ efni annars vegar og anda hins vegar og segir anda og efni vera samofiš.  Žarna er um aš ręša ósannaša kenningu sem erfitt gęti reynst aš sanna.  Eins og ég segi hafa vķsindin ekki enn getaš fundiš hvaš žetta ÉG er sem viš öll upplifum žrįtt fyrir aš žau séu aš reyna žaš. 

Nišurstašan veršur sś aš žaš er hugsanlegt aš andi Gušs bśi ķ lifandi verum, en žaš er fyrst og fremst trśarlegt atriši hvort menn vilja trśa žvķ ešur ei.  Efnafręšin og kjarnešlisfręšin hefur aldrei fundiš neinn anda ķ efninu, ašeins mismunandi eiginleika og mismunandi eindir og krafta, strange charm, color, hypercolor osv.frv.  Ég hef sjįlf aldrei séš neitt annaš ķ steinum en steindir og kristalla en einhvern veginn grunar mig sterklega aš hundurinn minn, hśn Ljśfa, hafi sįl.  Og ef hundar hafa sįl, ęttu mennirnir žį ekki žess heldur aš hafa hana lķka ?


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband