Úr Auguries of Innocence 1801-1803

 

 

Að sjá gjörvallan heim í sandkorni einu,
himnana ríki í villtu blómi;
Að halda óendanleikanum í hendi sér,
skynja eilífðina á örskotsstundu.

Einn glóbrystingur í búri

kallar fram himnanna reiði;

Dúfnahús fullt af dúfum

fær allt hel til að skjálfa.

Hundur sem sveltur við húsbóndans hlið

spáir fyrir um hrun ríkisins.

Bardagahani klipptur fyrir bardaga

fær rísandi sól til að hörfa;

Hestur sem er misnotaður

kallar til himna og krefst réttlætis.

Hvert einasta öskur úlfs eða ljóns

reisir mannsins sál frá helju.

Sérhvert kall frá eltum héra,

slítur burt taug úr heilanum;

Smáfugl særður á vængjum

fær kerúba til að þagna.

Sá sem meiðir einn músarindil

verður aldrei elskaður af mönnum;

Sá sem reitir uxann til reiði,

mun aldrei njóta ásta kvenna;

…

 

 

 

William Blake.