Að trúa á hagvöxtinn.

Ef við gerum ráð fyrir því að stjórnmálamenn trúi á það sem skiptir þá mestu máli þá liggur fyrir að þeir trúa margir á hagvöxtinn. Þjóðin og samfélagið á að fórna öllu á altari hagvaxtarins til þess að hann megi vaxa. Karl Marx og Margaret Tatcher áttu það sameiginlegt að þau trúðu því (og athugið þetta eru trúarbrögð) að efnahagsleg gæði væru það eina sem skipti máli í samfélaginu. Ef efnahagsleg gæði væru tryggð þá myndi allt annað fylgja í kjölfarið. En er það svo ? Nú hefur efnahagsleg velsæld verið lengi há á Íslandi. Samt sem áður virðist tillitsleysi í samfélaginu hafa aukist og harkan í dag er meiri en nokkru sinni fyrr. Hvað gerist ef ofuráhersla er lögð á efnisleg gæði en aðrar þarfir mannsins, samfélagslegar, lýðræðislegar og trúarlegar eru virtar að vettugi ? Í kapítalískum samfélögum nútímans er hagvöxturinn guð, hagspekingarnir prestarnir og altarið í bankakerfinu. Er nema von að fólk sé óhamingjusamt ? Okkur er einnig sagt að við neyðumst til að fórna náttúrunni á altari hagvaxtarins. Þjóðin skal gera allt til þess að auka hagvöxt, einnig selja landið í hendur erlendum stórfyrirtækjum. Er ekki kominn tími til þess að fólk spyrji: Hvað er það sem raunverulega skiptir mestu máli ?

Athugasemdir

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 18.3.2007 kl. 18:14]

Náttúran skiptir miklu máli og traust og virðing!

[Sigurður Ásbjörnsson, 18.3.2007 kl. 20:52]

Það er kannski rétt að minna á skepnuna Homo economicus!

[Vilborg Eggertsdóttir, 19.3.2007 kl. 00:58]

" óskilyrtur kærleikur "í eigin vitund hvers og eins.

[Steingerður Steinarsdóttir, 19.3.2007 kl. 10:16]

Samhjálp og samkennd er það mikilvægasta í samfélagi manna. Ef mönnum finnst þeir tilheyra hópi og geta treyst á hópinn þá líður þeim betur. Hér á landi finnst mönnum að hver höndin sé uppi á móti annarri og allir reyni að skara eld að sinni köku. Eitthvað hlýtur því að hafa mistekist. Þetta eru áreiðanlega afleiðingar af því að trúa á hagvöxtinn.

[Auðun Gíslason, 20.3.2007 kl. 10:03]

Það er stór munur á Marx og Thatcher. Marx: Einstaklingurinn á að leggja til samfélagsins eins og hann getur, en fá eftir þörfum. Thatcher: Trúir á markaðinn; einstaklingurinn hrifsi til sín það sem hann getur, samfélagið er ekki hans mál og það kemur engum við hvað hann leggur til samfélagsins. Markaðurinn sér um að leysa samfélagsleg vandamál, sbr. fátækt. Tillitsleysið og harkan er afleiðing þessarar ofuráherslu á markaðinn. Afleiðingin er skefjalaus samkeppni (ómeðvituð). Mottó dagsins er: ég, um mig, frá mér, til mín!  

Græðgi er af hinu góða, segja frjálshyggjumenn.  Bætum grunnskólann með samkeppni í skólastofunum.                                                                         Hagvöxtur er af hinu góða,; spurningin er hver er tilgangurinn og fyrir hvern.