Úr ljóðabálknum Hugir manna (2014)

XXVI.

 

Af því

að skapa varð

alheiminn

með takmörkuðum

fjölda frítalna.

 

Af því að

óendanleg rökvísi

heimsins

krafðist

vissrar

innbyggðrar

grundvallar

óreiðu.

 

Af því að

skortur á jafnvægi

leiðir

að lokum

til hreyfingar.

 

Af því að

skortur á jafnvægi

knýr

áfram

öll efnahvörf

alheimsins.

 

Af því að

stöðug

sköpun

ljóssins

krefst

svartamyrkurs.

 

Byrja ég að skilja

að sá

sem hreyfist

hraðar en ljósið

elskar

bæði hreyfingu

og frelsi.

 

Hann vildi

aldrei

varpa

okkur

í ánauð,

heldur

gefa okkur

ótakmarkað

frelsi

hugans.