Sonnetta 116 eftir Vilhjálm Shakespeare

Ég viðurkenni ekki meinbug á sönnum ástum
ást er ekki ást sem breytist
er hún skynjar tímans þunga straum,
né bognar við dauðans skarpa ljá:

Ó nei, kærleikurinn er merki hátt
sem fagnar stormi og hvikar eigi;
Hann er leiðarljós hverjum manni er lifir
sem veit eigi sitt verðgildi, þótt hann hafi verið veginn.

Ástin er ekki leiksoppur tímans þótt
fagrar varir og kinnar verði ljá hans að bráð:
Ástin breytist ekki innan stunda og vikna
heldur þreyir allt til hinsta dóms.

Ef þetta er rangt og sannast,
þá hef ég aldrei ritað, né nokkur maður elskað.

Vilhjálmur Shakespeare

 Þýðing: Ingibjörg Elsa Björnsdóttir