Glæpur gegn almættinu

Það getur verið að það sé búið að byggja Kárahnjúkavirkjun og það getur verið að Hálslón sé að verða fullt,  en við erum ekki búin að gleyma því sem gerðist.  Eftir að hafa gengið um gróið svæði við Kringilsárrana,  eftir að hafa skoðað Töfrafoss, eftir að hafa tekið myndir af merkilegu rústalandslagi þá finn ég næstum fyrir líkamlegum sársauka þegar ég hugsa til þess að þetta fallega og gróna land skuli núna vera komið í kaf.  Mín fagra fósturjörð - hvað höfum við gert þér!

Kárahnjúkastíflan er ekki eingöngu glæpur gegn landinu og þjóðinni.  Hún er glæpur gegn almættinu - já gegn sköpun Guðs.  Hvort sem menn trúa á æðri máttarvöld eður ei, ættu þeir að nema staðar og þegja og skammast sín.  Menn ættu að minnast þess að til er vald sem er öllu öðru æðra, vald þess sem skóp þennan alheim, sem mótaði tímann, sem bjó lífinu sess á þessari einmana reikisstjörnu.   Og þetta vald er þess eðlis að engir verkfræðingar eða tæknifræðingar hafa nokkuð um það að segja.  Það er alvarlegt mikilmennskubrjálæði að setja sig í stellingar skaparans og ætla sér að stjórna ferlum náttúrunnar.  Náttúran mun aldrei láta stjórna sér.  Og þegar íslensku jöklarnir eru farnir að hverfa í lok þessarar aldar munu stíflunar standa auðar og tómar eins og minnismerki um heimsku þess mannkyns er aldrei lærir neitt af reynslunni.  Hvað munu komandi kynslóðir þá segja um okkur sem lifum nú ?  Við skulum ekki gleyma því að mannkynssagan er skrifuð eftir á.  Kárahnjúkavirkjun verður aldrei fyrirgefin. 

Athugasemdir

[Pétur Þorleifsson , 19.2.2007 kl. 09:46]

Það á eftir að þurrka upp fossaröðina í Jökulsá í Fljótsdal þar sem verður Ufsarlón og Kelduárlón með 15 metra vatnsborðssveiflu, þar sem Folavatn sekkur, hvers lífríki ku vera einstakt þótt fisklaust sé.